Συνέντευξη με την Illustrator Γεωργία Παπαϊωάννου

  1. Πότε ξεκίνησες να κάνεις illustration? 

Ξεκίνησα τη ζωγραφική ως ανάγκη. Πάντα ανακάτευα τα χρώματα απογοητευμένη γιατί η εσωτερική μου ανάγκη να καλύψω τον κόσμο με χρώματα πίστευα ότι δε συνάδει με την τεχνική μου ικανότητα. Ένιωθα ότι δεν είχα ταλέντο. Γενικά, μου αρέσει πολύ και ο πηλός και η γραφή. Με συναρπάζουν.

Πριν ένα χρόνο και αφορμή ένα δώρο, που έλαβα, μια γραφίδα, αποφάσισα να ξεκινήσω τη ζωγραφική πιο συστηματικά. Τώρα παρακολουθώ ένα εργαστήριο για βελτίωση. Εύχομαι στο μέλλον να ασχολούμαι μόνο με αυτό.

  1. Πώς προέκυψε το όνομα “Ανεμόνη”? 

Ήταν η καλλιτεχνική μου υπογραφή σε ένα σεμινάριο μεταξοτυπίας. Δε θυμάμαι ακριβώς πως το διάλεξα. Εκτός όμως, από τη φλοράλ του διάθεση με προσδιορίζει και ως προς τις λέξεις που κρύβονται μέσα σ’ αυτή τη λέξη του λουλουδιού: άνεμος, μόνη. Έντονα μοναχή, όπως η τέχνη υπαγορεύει και συχνά μεταξύ νεφελωμάτων γιατί ο πραγματικός κόσμος πονάει όταν τον ζεις ανεξέλεγκτα. 

  1. Σε ποιον απευθύνεται η Ανεμόνη; Ποιον έχεις στο νου όταν δημιουργείς τα έργα σου; 

Η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή η δράση είχε ως κέντρο την εσωτερική μου φωνή. Σταδιακά η ζωγραφική γίνεται μέσω επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Πιστεύω ότι όλα μπορούν να τεθούν υπό αμφισβήτηση και ταυτόχρονα κάθε ζήτημα τίθεται υπό αναζήτηση. Η ζωγραφική, εικονογράφηση γίνεται η φωνή μου, ο τρόπος που έχει δοθεί για να εκπέμπω μηνύματα, σκέψεις, συναισθήματα. Τα χρώματα είναι ο,τι έχω δικό μου.

  1. Πόσες κολεξιόν έχεις κάνει μέχρι τώρα και τι αφορούν αυτές;

Ξεκινάω πάντα με κάποιο στόχο. Οι συλλογές είναι μια έρευνα, που κρατάει τη δουλειά μου ενεργή. Διαρκώς σκέφτομαι πως θα μπορούσα να φτιάξω μια συλλογή από εικονογραφίσεις και αυτό με κάνει παραγωγική. Οι συλλογές μου είναι: άνοιξη-αγάπη, η μέρα της γυναίκας, πορτραίτα και η αφετηριακή μου, οι καλικάντζαροι των Χριστουγέννων. 

  1. Μίλησε μας λίγο για τα έργα σου που είναι εμπνευσμένα από την Πορτογαλία, τι σε ενέπνευσε να τα δημιουργήσεις;

Έμεινα στην Πορτογαλία για περίπου 3 μήνες και ίσως επιστρέψω σύντομα. Θα μπορούσα να φτιάξω αντίστοιχα και κάτι για τη Γαλλία, που τόσο αγαπώ και νοσταλγώ. Ωστόσο, ένα concept store μου έδωσε κίνητρο και σκέφτηκα ότι αυτή θα μπορούσε να είναι η πρώτη μου δουλειά εκτός συνόρων. Ξεκίνησα να πειραματίζομαι με τις θεματικές, που θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν αυτή τη χαρούμενη χώρα μαζί με τη φίλη μου και συχνά συνεργάτιδά μου Ιωάννα Τράμπαρη. Αυτή τη χώρα γεμάτη ήλιο και όνειρα. Η χώρα των χρωμάτων. Νομίζω τα είπα όλα.

  1. Ποιες τεχνικές χρησιμοποιείς για τα έργα σου;

Το αγαπημένο μου μέσο είναι η ακουαρέλα. Την ώρα που τα χρώματα είναι νωπά νομίζω ότι ο κόσμος ξαναχτίζεται και γω μπορώ να φτιάξω τα πάντα. Είναι μαγική η ακουαρέλα. Η ποσότητα του νερού, το χρώμα, που από σταθερό γίνεται υγρό και “γυάλινο”, οι αλλαγές στην τονικότητα που προκύπτουν μόνο από την αλλαγή στην ποσότητα του νερού.

Μου αρέσει επίσης, να αγοράζω χαρτιά, με χρώμα, με τρύπες, πορώδη, γυαλιστερά. Με την ακουαρέλα δοκιμάζω την σύνθεση του χαρτιού, φτιάχνω στρώσεις χρωμάτων. Επιπλέον, μου αρέσουν πολύ οι μαρκαδόροι, που μπορούν να υγροποιηθούν και να γίνουν σαν ακουαρέλα με το κατάλληλο χαρτί. Οπότε στις τεχνικές έχω μια ποικιλία, δοκιμάζω κάθε φορά αυτό, που μου ταιριάζει καλύτερα: στάμπες, ξυλομπογιες, ακρυλικά, ακουαρέλα, ψηφιακά μέσα.

  1. Τι θα βρει κάποιος στο διαδικτυακό σου κατάστημα και πού θα το βρει;

Προς το παρόν οι παραγγελίες γίνονται μέσω ίσταγκραμ anemoni_paperart. Διαθέτω τα έργα μου στο motel vintage store και στο Πασπαρτού στην Πάτρα. Ωστόσο μελλοντικά και ίσως πολύ σύντομα θα ολοκληρώσω την ιδέα του ηλεκτρονικού καταστήματος.