Συνέντευξη με τη ζωγράφο Ιωάννα Βερέμη

Η καλλιτέχνις με ένα από τα αυτοπορτρέτα της.

1. Πότε ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε; Παρακολουθήσατε μαθήματα; Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν για εσάς να ακολουθήσετε το δρόμο της τέχνης στη ζωή σας;

        Η ζωγραφική υπήρχε στη ζωή μου από τα παιδικά μου χρόνια. Είμαι    αυτοδίδαχτη ζωγράφος. Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου,  με ένα  μολύβι ή στυλό και να κάνω σκίτσα οπουδήποτε έβρισκα, πάνω σε βιβλία, τετράδια, χαρτιά, περιοδικά, ότι έβρισκα μπροστά μου. Παντού άφηνα το στίγμα μου. Οδηγήθηκα στην τέχνη πολύ πιο εύκολα από οπουδήποτε αλλού. Αυτό είχα μέσα μου, απλά, ακολούθησα το ένστικτό μου.       

 Αφού έκανα οικογένεια, μετέπειτα ήρθαν τα δυο μου παιδιά, έπρεπε κάπως να τα απασχολώ. Ξεκινήσαμε να ζωγραφίζουμε, να κάνουμε κατασκευές  με πηλό και διάφορες χειροτεχνίες. Από τότε η ζωγραφική μπήκε για τα καλά στη ζωή μου. Παρακολούθησα μερικά μαθήματα ζωγραφικής σε εικαστικό εργαστήριο. Στη συνέχεια ήρθαν και οι εκθέσεις. Φιλοτέχνησα εξώφυλλο μυθιστορήματος, σχεδίασα και ζωγράφισα αφίσες για θεατρικές παραστάσεις, και εικονογραφισεις σε παραμύθια.

     2. Χαρακτηρίζετε το στυλ σας κοντά σε αυτό που στο χώρο της τέχνης ονομάζεται   «ναΐφ». Ποια είναι τα στοιχεία των έργων σας που δένουν πιο πολύ με αυτό το ρεύμα;

      Αυτό το είδος τέχνης, (naive art) την  τόσο  παρεξηγημένη, πολλοί την σνομπάρουν. Τώρα πλέον υπάρχουν ακαδημίες τέχνης ναιφ. Αυτή η τέχνη πλέον αναγνωρίζεται  ολοένα και περισσότερο παγκοσμίως. Τα στοιχεία τα δικά μου στα έργα μου, είναι τα ζωντανά  χρώματα,  τα έντονα περιγράμματα, παραμόρφωση της πραγματικότητας   και εικόνες όπως τις βλέπουν τα μάτια ενός μικρού παιδιού. Οπως είπε και ο Ισπανός ζωγράφος Hyam Miro ‘’Χρειάστηκε να γεράσω, για να μάθω να ζωγραφίζω σαν παιδί’’.

         3. Έχετε δουλέψει με πολλά υλικά (ξύλο, χαρτί, λαχανικά). Ποιο είναι το υλικό που «σας πάει» πιο πολύ ως καλλιτέχνης;  

             Πρώτη θέση στη καρδιά μου έχει το ξύλο. Κάθε τι άχρηστο για κάποιους μπορεί να φανεί σε άλλους εξαιρετικά χρήσιμο. Θαλασσόξυλα, παλιά ξύλινα παράθυρα, παραπεταμένα σανίδια, για μένα αποτελούν πηγή έμπνευσης, δίνοντας ζωντάνια σε άχρηστα υλικά.

       4. Στα έργα σας πρωταγωνίστριες είναι οι γυναίκες. Πρόκειται για γυναίκες του περιβάλλοντός σας; Τι είναι αυτό που σας κάνει να ασχολείστε αποκλειστικά σχεδόν με το θέμα αυτό; 

               Η γυναίκα έχει ξεχωριστή θέση στη δουλειά μου. Είναι πηγή έμπνευσης και δημιουργίας, το σύμβολο της ζωής και της ομορφιάς, του έρωτα και την δύναμη της ψυχής της. Πολλές από τις προσωπογραφίες είναι άτομα του οικογενειακού μου κύκλου, αλλά και αυτοπροσωπογραφίες  μου. 

      5. Τα πιο ξεχωριστά σας έργα είναι οι προσωπογραφίες σε κολοκύθες. Πώς ξεκίνησε αυτή η ενότητα του έργου σας;

                 Οι κολοκύθες προέκυψαν εντελώς τυχαία, όταν ένας οικογενειακός μας φίλος,  μας έφερε νεροκολοκύθες για να στολίσουμε τον κήπο μας. Η πρώτη μου σκέψη, ήταν να τις μεταμορφώσω. Με τον καιρό οι κολοκύθες αυξήθηκαν, τις έδωσα γυναικεία μορφή  και τα ονόματά τους φυσικά.

     6. Πλέον τα social media έχουν μπει για τα καλά στο παιχνίδι και για τους καλλιτέχνες. Μπορούν να αποτελέσουν ένα εργαλείο βιοπορισμού για τον συνειδητοποιημένο καλλιτέχνη;

Θεωρώ, ότι είναι πλέον το πιο σημαντικό μέσο για να διαφημίσει  κανείς τα προϊόντα  του, ακόμα και να βγάλει χρήματα από το διαδίκτυο, δημιουργώντας επιχειρήσεις. Το διαδίκτυο κρύβει απεριόριστες ευκαιρίες ακόμα και επαγγελματικές.

    7. Οι γυναίκες απουσίαζαν από την ιστορία της τέχνης και τους εκθεσιακούς χώρους, σε μεγάλο βαθμό, πράγμα που διαπιστώνεται ακόμα και σήμερα. Ως γυναίκα αλλά πρωτίστως ως καλλιτέχνης, πώς βλέπετε την παρουσία των γυναικών καλλιτεχνών στην Ελλάδα;

          Η γυναίκα από τη φύση της είναι δημιουργική. Σήμερα περισσότερο από ποτέ η γυναίκα, αντιμετωπίζει τις αλλαγες και τις νέες προκλήσεις με αποφασιστικότητα και δεν  χρειάζεται να αντιμετωπίσει τα ταμπού που της επιβάλλουν οι άλλοι. Στο χώρο της τέχνης υπάρχουν πρωτοπόρες  γυναίκες  που αφήνουν το δικό τους στίγμα, εμπνευσμένες, δυναμικές και με πάθος για αυτό που κάνουν.

  8. Θεωρείτε ότι ο εγκλεισμός του COVID-19 μας ανάγκασε να ξεθάψουμε τη δημιουργικότητά μας από το ντουλάπι; Πώς ζήσατε εσείς τον εγκλεισμό ως καλλιτέχνης; 

              Ενας άνθρωπος  που έχει καλλιτεχνικές ανησυχίες που είναι δημιουργικός, δεν νομίζω ότι περιμένει έναν εγκλεισμό για να το ανακαλύψει. Δεν ξυπνάς ένα πρωί και λες  ‘’θα γίνω καλλιτέχνης’’. Αυτό είναι στο DNA σου και δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτό. Εμένα   προσωπικά δεν με επηρέασε, ούτε άλλαξε την καθημερινότητά μου. Είμαι από την φύση μου μοναχικό άτομο, περνάω το περισσότερο χρόνο σπίτι μου  δημιουργικά και προσπαθώ  πάντα να βρίσκω καινούργια ερεθίσματα  σχετικά με τα ενδιαφέροντά μου, έτσι δεν πλήττω  ποτέ. Το μόνο που μου έλειψε τις μέρες του εγκλεισμού, ήταν η βόλτα στη φύση. 

  9.Τι θα θέλατε να σας φέρει το φθινόπωρο στον δημιουργικό τομέα; 

Θα ήθελα να μου φέρει μεγαλύτερη έμπνευση και περισσότερη δημιουργικότητα

10.Πού μπορούμε να σας βρούμε; 

Μπορείται να επισκεφτείτε το blog μου  https://ioannaveremi.blogspot.com/

Επίσης στο instagram @veremii.art  και  @hagiography.art

Στο facebook https://www.facebook.com/ioanna.veremi.art